تحلیل نشانه‌شناختی «من و دیگری» در گفتمان پل والری «دیگری در خویش»

یکی از مباحث مهم در آثار پل والری، نویسندۀ فرانسوی قرن بیستم، مسئلۀ «دیگری» است که به شناخت منجر می‌شود. «دیگری» به شکل تازه‌ای در ارتباط با «من» نویسنده مطرح شده که «انعکاسی از «خود» است و دیالکتیکی بین این دو برقرار است. مخاطب با دو نمود از نویسنده مواجه است: خوددیگریت وخودهمانی[1]. درواقع، والری مثال ملموسی از «دیگربودن در خود»[2] را به تصویر می‌کشد که نمودی از یک «شخص ثالث ناشناخته» است و با او گفت­وگوی درونی دارد. رویکرد این پژوهش برای نشان­دادن رابطة «من» و «دیگری»، نشانه‌شناسی مکتب پاریس و همچنین تحلیل پل ریکور است. هدف از ارائۀ این پژوهش آن است که نشان دهیم چگونه «من» نویسنده در ارتباط با «دیگری» مطرح می‌شود و چگونه نویسنده به شناختی از خود دست می‌یابد. [1]. Identité-idem [2]. Etre un autre dans soi-même